Ας μιλήσουμε περί Uridium...

[turrican]

Όχι, μη ψάχνεστε για κανένα ουροσυλλέκτη, απλά ήταν μια από τις πρώτες 2-3 κασέτες που αγόρασα στον... ZX-Spectrum +2 μου! Ιεροσυλία θα μου πείτε, αφού ο συγκεκριμένος τίτλος, είναι απόλυτα συνυφασμένος με τον βασιλιά Commodore, στέλνοντας οποιαδήποτε άλλη παρέκκλιση, να καταδικαστεί ως γραφικότητα, εις τους αιώνες των αιώνων (αμήν)!

Ναι, μα ... εγώ τότε...αυτό δε το γνώριζα, και ο "μονοκάναλος" Spectrum μου, από την άλλη, θυσίαζε απλόχερα μπόλικο CPU time, προσομοιάζοντας, στο soundtrack, την Απολλώνια αίσθηση του χαρισματικού Sid. Πως να μη με ξελογιάσει με την απέριττη αισθητική του άσπρου διαστημόπλοιου (Manta), και τα "φωτορεαλιστικά", υψηλής ανάλυσης, γραφικά του; Μόνο για το εξώφυλλο, θα το αγόραζα και θα του έβαζα άριστα!

Η μουσική του Spectrum​

Αν και ανήκω στη χρονική περίοδο που ο πλανήτης γη έβγαλε τους καλύτερους αστρομαχητές του (όλοι σχεδόν της ηλικίας μου, σκότωναν εξωγήινους, όπου τους έβρισκαν), οι επιδόσεις μου, δεν ήταν αρκετές ώστε να μου εξασφαλίσουν μεγάλο προσδόκιμο ζωής. Το παιχνίδι ήταν γρήγορο, και το έβρισκα λιγουλάκι παλούκι.

Η Commodore 64 έκδοση ήταν άκρως εντυπωσιακότερη (όπως πάντα), με υπέροχο ήχο, και φρενήρη αριθμό καρέ. Τι γίνεται όμως με τον μέγιστο Atari ST;

Δυστυχώς (και το λέω με συντριβή), ο ST αν και αξιώθηκε με πλήθος 8bit μετατροπές, αρκετές από αυτές ήταν απαράδεκτες. Ήπια αρκετά φαρμάκια (trailblazer, wizball) και το uridium ήταν ένα από αυτά. H 16bit Atari έκδοση ήταν αργή...καμία σχέση με την C64 έκδοση. Ευτυχώς, αργότερα την κατάσταση βελτίωσε λίγο η Atari scene, και το uridium απέκτησε blitter υποστήριξη και ποιοτικό DMA ήχο!

Εντυπωσιακό έτσι; Όμως σε καμία των περιπτώσεων δεν είναι αρκετό! Ο ST μπορεί απείρως περισσότερα πράγματα. Δε χρειάζεται ένα κάρο custom chips για να αποδώσει κανείς τέλεια ένα 8bit game, αλλά σωστός προγραμματισμός. Το goldrunner π.χ. ήταν ένα παράδειγμα καλού προγραμματισμού. To goldrunner βέβαια ήταν καθέτου scrolling, όπου ο ST φαίνεται να τα πάει καλύτερα (π.χ. Xennon II). Ψάχνοντας όμως καλύτερα, έπεσα επάνω στο sideways, ένα ακυκλοφόρητο πρωτότυπο (κλώνο του uridium) απόδοσης 1vbl (50 fps) με οριζόντιο scrolling πολλών επιπέδων. Δεν απαιτεί hardware scrolling, δεν απαιτεί blitter. Γιατί το uridium στον Atari ST να μη δείχνει έτσι;

​

 

[ChrisTOS]

Υπήρχε πάντα το Return to Genesis.

 

[turrican]

Υπήρχε πάντα το Return to Genesis.

(εσύ τα ξέρεις)
Steve Bak και ο Pete Lyon !!! Η "Dream team"του Atari ST.
Μαζί έκαναν και το gold runner, μαζί και το Karate kid 2...
O Steve Bak έκανε "παπάδες" με το scrolling!!!

Spoiler: www.mobygames.com

Developer Biography
Steve Bak, a former miner, is one of the best-known British programmers of the mid-80s, renowned for technical breakthrough feats on the Atari ST. A skilled programmer more than a good designer, Bak produced dozens of games and ports that his contemporary Jez San of Argonaut Software aptly described as »impressive, but a bit tiresome because they’re all the same.«

Born April 4th, 1952 in Nottingham, England, Steve Bak spent 16 years working as a miner before he started programming at the age of 31. When a mining accident cost him the tip of a finger, Bak invested the damages in a Acorn Atom computer, a fairly popular home computer in the UK. Due to a lack of games for the Atom, Bak taught himself to program in Assembler to create his own software. Bak began publishing games with Microdeal.

Bak moved on to the Dragon 32 computer, where he rose to small fame with the Cuthbert series of games. They were more or less blatant rip-offs of coin-op classics such as Defender or Space Panic. Eventually one of them, Cuthbert in the Jungle, got pulled from the shelves when Activision noticed that it was virtually identical to their Pitfall.

When Atari announced their upcoming Atari ST system, Bak bought a Sinclair QL to practice programming the 68000 processor. The day the first ST developer kits arrived in the UK, Bak drove to the Atari headquarter to get one. Allegedly, Bak was the first UK programmer who owned an Atari ST. He was definitely the first one to publish a game for the system: Baks port of his C-64 game Lands of Havoc was released six weeks before the regular Atari ST hit the shops.

On the Atari ST, Bak quickly earned a reputation for technical brilliancy. In reaction to critical claims that smooth scrolling was impossible on the ST due to its lack of hardware scrolling, Bak created the shoot’em-up Goldrunner, whose graphics an impressed contemporary critic described as »ultra smooth and mind bogglingly fast«. Goldrunner featured music by the decade’s most popular game composer, Rob Hubbard, who contributed a three-voice rendition of the Human Race theme, originally created for the C-64. It was Hubbard’s first ST piece. Goldrunner featured digitized voice in the title screen, too.

At the time, Steve Bak had teamed up with graphics artist Pete Lyon. After their joint work on Goldrunner and Karate Kid 2, they were dubbed »The Dream Team« by the British ST press.

Goldrunner didn’t convince all ST critics because it only scrolled four of the system’s 16 colors, and only vertically. Bak went on to write Return to Genesis in nine months, a side-scrolling shoot’em up that (even though it fills only half the screen) uses all 16 colors and features two-tear parallax scrolling. This was unheard of on the Atari ST at the time.

After a couple of minor games, Steve Bak teamed up with Chris Sorrell to create James Pond for Millennium. It spawned a series of games which can likely be seen as Baks biggest successes.​

Δυστυχώς, μόλις πριν ένα μήνα, ο Steve μας άφησε στα 67 του χρόνια!
Να είναι καλά εκεί που βρίσκεται, μας χάρισε μερικές από τις ομορφότερες αναμνήσεις!​

 

[clemenza]

Συμφωνώ και επαυξάνω με όλα τα παραπάνω. Να συμπληρώσω ότι ο Steve Bak ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα ως μεταλλωρύχος (!) και την έπεσε στον προγραμματισμό με έναν Acorn Atom μετά από ένα ατύχημα που είχε στα 31 του, όταν και έχασε ένα κομματάκι από την άκρη ενός δακτύλου του!

Όσο για το Uridium στον ST είναι κλασικό δείγμα του "φτιάχτο στα γρήγορα, θα πουλήσει το όνομα". Ελάχιστοι υπολογιστές μπορούν να υπερηφανεύονται ότι "ξεψαχνίστηκαν" στην εποχή τους - και αυτό συνέβη φυσικά (όταν συνέβη) σε λιγοστές περιπτώσεις...

 

[geoanas]

Να πω και κάτι για το Uridium II? Κάποτε λοιπόν είχα πάρει κοψοχρονιά από τον I μπέη έναν σκασμό δισκέτες από περιοδικά σε Amiga format. Ήταν τότε που οι εποχές ήταν πιο απονήρευτες και οι αγελάδες παχύτερες.

Τσαααακ! Τι ήταν να ανοίξω το πακετάκι; Το μάτι γαρίδα! (από τις μεγάαααλες, όχι γάμπαρη που είναι και νηστίσιμη, μέρες που 'ναι). Κατευθείαν εδώ:

Τι flashback ήταν αυτό;!! Αναβίωσαν αυτόματα όλες εκείνες οι μνήμες που παρόλο βαθειά θαμμένες στα άδυτα των άδυτων, εντούτοις είναι τόσο έντονες που δεν διαγράφονται ούτε καν μετά από ηλεκτροσόκ. Το είχα τα ταράξει το νούμερο ένα. Το είχα ταράξει...και με είχε ταράξει στον Commodore 64, ακόμη και άρρωστος με πυρετό στο κρεβάτι, μαθητής, δεν έβλεπα την ώρα και την στιγμή να το φορτώσω και να ακούσω πρώτα πρώτα την θεσπέσια μουσική. Είχα πάρει αμπάριζα πολλούς κόσμους και είχα κερδίσει άπειρη εμπειρία στο αγαπημένο μου είδος, εκείνο των shmups. EXERION και Uridium ευθύνονται για την μανία μου με το συγκεκριμένο είδος. Αυτά και τίποτα άλλο.

Uridium II. Ο λόγος που έβαλα μπρος ολοταχώς για να πάρω Amigaaaaaa!. Ναι, μην γελάτε! Για άλλους ήταν τα ποδόσφαιρα, τα adventures, τα 1000 μύρια. Για μένα ήταν το Uridium II.

Θέλετε να συνεχίσω με τις εντυπώσεις μου μετά την αγορά της Amiga; Λοιπόν η Amiga είναι ένα θαυμάσιο μηχάνημα για να χαρούμε adventures, ποδοσφαιράκια κι ένα σωρό άλλα παιχνίδια. Όχι όμως για Uridium...Jamais...

 

[clemenza]

Το είχα τα ταράξει το νούμερο ένα. Το είχα ταράξει...και με είχε ταράξει στον Commodore 64, ακόμη και άρρωστος με πυρετό στο κρεβάτι, μαθητής, δεν έβλεπα την ώρα και την στιγμή να το φορτώσω και να ακούσω πρώτα πρώτα την θεσπέσια μουσική. Είχα πάρει αμπάριζα πολλούς κόσμους και είχα κερδίσει άπειρη εμπειρία στο αγαπημένο μου είδος, εκείνο των shmups. EXERION και Uridium ευθύνονται για την μανία μου με το συγκεκριμένο είδος. Αυτά και τίποτα άλλο.

Uridium II. Ο λόγος που έβαλα μπρος ολοταχώς για να πάρω Amigaaaaaa!. Ναι, μην γελάτε! Για άλλους ήταν τα ποδόσφαιρα, τα adventures, τα 1000 μύρια. Για μένα ήταν το Uridium II.

Θέλετε να συνεχίσω με τις εντυπώσεις μου μετά την αγορά της Amiga; Λοιπόν η Amiga είναι ένα θαυμάσιο μηχάνημα για να χαρούμε adventures, ποδοσφαιράκια κι ένα σωρό άλλα παιχνίδια. Όχι όμως για Uridium...Jamais...

Γιώργο, κι εγώ το πρόλαβα το original Uridium στην... εποχή του και, όντας κάτοχος Commodore 64 εκείνα τα χρόνια το τίμησα δεόντος, παρόλο που ποτέ δεν με κέρδισε ολοκληρωτικά το gameplay του (δεν μου αρέσουν τα horizontal shooters στα οποία αλλάζεις κατεύθυνση αριστερά-δεξιά). Η οπτικοακουστική εμπειρία όμως και το ταχύτατο και ομαλότατο ορίζοντιο scrolling ήταλ από... άλλο πλανήτη. Μεγάλο showcase για τον 64άρη.

Η Amiga από την άλλη είναι ένα θαυμάσιο μηχάνημα για shoot 'em ups, όπως έδειξαν με τον πλέον εντυπωσιακό τρόπο τίτλοι-μεγαθήρια σαν τα SWIV, Battle Squadron, Hybris, Banshee, Disposable Hero, Silkworm, Agony, Mega Typhoon κ.ά. Απλά το Uridium II δεν ήταν συνολικά καλό παιχνίδι, αυτό νομίζω ότι ήταν το πρόβλημά του - χωρίς σε καμία περίπτωση βέβαια να είναι και απαράδεκτο...

 

[turrican]

@geoanas : Τι σούπερ μοδάτο δισκετάκι ήταν αυτό;
Χα! Χα! Δεν ήξερα για την εξάρτηση σου με το uridium!
(παιδιά εδώ που τα λέμε, το δύο έχει καλό τεχνικό τομέα...δε περνά και απαρατήρητο, ε; ).

 

[geoanas]

...
(παιδιά εδώ που τα λέμε, το δύο έχει καλό τεχνικό τομέα...δε περνά και απαρατήρητο, ε; ).

Ναι, φυσικά. Γι αυτό και είχα πάθει αμόκ για Amiga. Από playability όμως...

 

[turrican]

Κατάλαβα!
Χμμμ...αναρωτιέμαι αν στα μικρά atari μπορεί κάποιος να αλιεύσει μαργαριτάρια ανάμεσα στους πολυάριθμους uridium clones...

 

[geoanas]

Θα ήθελα πολύ να ακούσω κι εγώ!...Είμαι έτοιμος για download

 

[turrican]

Α, Υπέροχα!
Μόλις γυρίζω από τον χαρταετό, θα δοκιμάσω κάμποσα!

 

[turrican]

Λοιπόν βρήκα μερικά!
Μένει να τα δω στο αληθινό hardware.

Mirax Force

OXYGENE

VANADIUM

Astromeda

Thunderfox

 

[geoanas]

Πω!Πω! ...Τους Atar-ίστι φαίνεται ότι τους είχε κάνει μεγάλη εντύπωση το Uridium εκείνο τον καιρό...

 

[dimfil]

Μας άνοιξες "δουλειά" για το επόμενο ΣΚ αν κατάλαβες!

 

[turrican]

 

[ChrisTOS]

Νομίζω ότι το Mirax Force είναι το καλύτερο.

 

[dR_wH0]

Να πω και κάτι για το Uridium II? Κάποτε λοιπόν είχα πάρει κοψοχρονιά από τον I μπέη έναν σκασμό δισκέτες από περιοδικά σε Amiga format. Ήταν τότε που οι εποχές ήταν πιο απονήρευτες και οι αγελάδες παχύτερες.

Τσαααακ! Τι ήταν να ανοίξω το πακετάκι; Το μάτι γαρίδα! (από τις μεγάαααλες, όχι γάμπαρη που είναι και νηστίσιμη, μέρες που 'ναι). Κατευθείαν εδώ:

Τι flashback ήταν αυτό;!! Αναβίωσαν αυτόματα όλες εκείνες οι μνήμες που παρόλο βαθειά θαμμένες στα άδυτα των άδυτων, εντούτοις είναι τόσο έντονες που δεν διαγράφονται ούτε καν μετά από ηλεκτροσόκ. Το είχα τα ταράξει το νούμερο ένα. Το είχα ταράξει...και με είχε ταράξει στον Commodore 64, ακόμη και άρρωστος με πυρετό στο κρεβάτι, μαθητής, δεν έβλεπα την ώρα και την στιγμή να το φορτώσω και να ακούσω πρώτα πρώτα την θεσπέσια μουσική. Είχα πάρει αμπάριζα πολλούς κόσμους και είχα κερδίσει άπειρη εμπειρία στο αγαπημένο μου είδος, εκείνο των shmups. EXERION και Uridium ευθύνονται για την μανία μου με το συγκεκριμένο είδος. Αυτά και τίποτα άλλο.

Uridium II. Ο λόγος που έβαλα μπρος ολοταχώς για να πάρω Amigaaaaaa!. Ναι, μην γελάτε! Για άλλους ήταν τα ποδόσφαιρα, τα adventures, τα 1000 μύρια. Για μένα ήταν το Uridium II.

Θέλετε να συνεχίσω με τις εντυπώσεις μου μετά την αγορά της Amiga; Λοιπόν η Amiga είναι ένα θαυμάσιο μηχάνημα για να χαρούμε adventures, ποδοσφαιράκια κι ένα σωρό άλλα παιχνίδια. Όχι όμως για Uridium...Jamais...

Απίστευτο....Το είχα και εγώ απο το Amiga Format!!!!! Την θυμάμαι χαρακτηριστικά αυτην την see-through δισκετούλα!!!!!

 

[turrican]

Νομίζω ότι το Mirax Force είναι το καλύτερο.

Δεν έχεις άδικο, φαίνεται τεχνικά άρτιο!