- Messages
- 7,015
- Reaction score
- 5,476
- Points
- 223
Έχω την εντύπωση ότι σε αυτό εδώ το forum έχουμε καταπιαστεί περισσότερο με κλασσικές επιλογές (όχι αδίκως) και "in fashion" home micros & Co, παραγκωνίζοντας κάποιους άλλους που παρότι ισχνότεροι σε ποικιλία βιβλιοθήκης λογισμικού (βλ. παιχνίδια), με τον ένα ή τον άλλον τρόπο έχουν γράψει και αυτοί το δικό τους κεφάλαιο σε αυτό που αποκαλούμε γενικότερα "Ιστορία της Πληροφορικής".
Ο συγκεκριμένος, υπενθυμίζω ξανά, ήταν προσωπικό δώρο προερχόμενο από έναν πάρα πολύ καλό μου φίλο! Ναι, Κωστή (@cutlaroc) σε σένα αναφέρομαι κι ελπίζω να μην σε κάνω να "φτερνίζεσαι"...Εγώ σε μελετάω πάλι!
Ο Κώστας μου τον είχε στείλει, πολύ προσεκτικά συσκευασμένο παρέα με ολοκαίνουργιο τροφοδοτικό (που ο ίδιος είχε γυρίσει κάμποσο για να μου βρει) και σε κατάσταση λίαν άψογη! Εγώ πάλι τον είχα ανάψει για λίγο μα μη έχοντας τρόπο για να τον χαρώ ολοκληρωτικά, μέχρι τελευταίας ρανίδας (βλ. μέσον να τον "φορτώσω" σαν γαϊδουράκι με τα άπαντα του TOSEC και μη) τον είχα απλά δουλέψει "ελαφρώς" και στην συνέχεια τον είχα "βάλει για ύπνο, γλυκά και στοργικά" μέσα σε καλαίσθητη και ασφαλή κούτα.
Ως αποτέλεσμα μιας μικρής έρευνας λίγων εβδομάδων ήρθε η ανακάλυψη ενός πολύ οικονομικού και ποιοτικού περιφερειακού, από εκείνα που θα χαρακτηρίζαμε ως "μοντέρνα gadgets", για να μου λύσει επιτέλους τα χέρια και να με κάνει να περάσω μαζί του λίγες ξένοιαστες στιγμές. Έτσι θα είχα μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να τον ερευνήσω, προσπαθώντας να ανακαλύψω τα συστατικά της συνταγής που η μαμά Acorn είχε μυστικά ή φανερά προικίσει τον κανακάρη της, για να τον κάνει να σταθεί εμπορικά και με αξιώσεις απέναντι σε ένα άλλο Εγγλεζάκι της εποχής, τον δημοφιλέστατο ZX Spectrum.
Όλα όμως στην ώρα τους. Πριν προχωρήσω σε παραπάνω αναλύσεις, θεωρώ σκόπιμο να περιγράψω δυο μικρά στιγμιότυπα από ισάριθμες επεμβάσεις που χρειάστηκε να κάνω, προκειμένου να λύσω προβλήματα της τελευταίας στιγμής.
Μαστορεύοντας
Όπως ανέφερα προηγουμένως, ο υπολογιστής έφτασε στον τελικό του αποδέκτη σε εξαιρετική κατάσταση.
Τι τα θέλεις όμως; Έχω την αμυδρή εντύπωση ότι κι εδώ η "ματζιριά" στα υλικά (που έκανα θραύση εκείνη την εποχή) των Βρετανών (και όχι μόνο) προκειμένου να επιτευχθεί το μικρότερο δυνατό κόστος, άφησε φαρδύ πλατύ (και εδώ) το στίγμα της.
Η Acorn προίκισε τον μικρό της με ένα καταπληκτικό πληκτρολόγιο, τόσο σε αίσθηση όσο και σε ποιότητα υλικού. Εύλογα θα περίμενε κανείς μια στιβαρή σύνδεση με την μητρική πλακέτα. Μάλλον θα σας απογοητεύσω. Το πρώτο μου πρόβλημα ξεκίνησε με το "Καλημέρα". Συγκεκριμένα η πληκτρολόγηση μου έκανε "νερά".
Λουσμένος σε κρύο ιδρώτα, πατούσα πλήκτρα και χαρακτήρες στην οθόνη δεν έβλεπα...
Ανοίγοντας το μηχάνημα δεν αντίκρισα τίποτα παραπάνω από εκείνες τις πλαστικές ταινίες που παρόλο το πάχος των χάλκινων, εσωτερικών καλωδίων, ο τομέας "μόνωση" ακολουθούσε το πρότυπο συσκευασίας τσίχλας σε φυλλαράκι με άρωμα μπανάνας! Βέβαια, θα μου πείτε...
- Ε, καλά! Μετά από τόσα χρόνια τι παραπάνω περίμενες απαιτητικέ;
Έχετε κάποιο δίκιο, αλλά ρε παιδιά με συγχωρείτε...
- Με τι είδους "κόλλα" εφάρμοζαν οι δυο πλαστικές επιφάνειες που συγκρατούσαν τα καλώδια στην θέση τους, εμποδίζοντας τα να έρθουν σε επαφή και να βραχυκυκλώνουν; ...ή δεν ήταν κόλλα; ...και αυτά τα πλαστικά...χμμμ...μεμβράνες...το τσιγαρόχαρτο πιο παχύ είναι.
Με την αφή, η ταινία αρχίζει να κάνει έναν νόστιμο, κριτσανιστό ήχο και τα εσωτερικά καλώδια πλέκονται μεταξύ τους, γλιστρώντας απαλά και "ρομαντικά" σαν κορμιά που λικνίζονται υπό τους ήχους αόρατης άρπας. Τα βραχυκυκλώματα πηγαίνουν σύννεφο και η κατάσταση γίνεται εκρηκτική! Που να φτάσει η εντολή στην δόλια την μητρική; Χα!Χα!Χα! Διακωμωδώ την κατάσταση. Να μην γκρινιάζω παραπάνω. Δεν πρέπει. Δεν θέλω να αδικήσω τον υπολογιστή. Παρόμοιες ταινίες βλέπουμε σε πολλά συστήματα της εποχής. Έτσι τα έφτιαχναν τότε.
Άλλα ήθη, άλλα έθιμα, άλλες κατασκευαστικές τεχνικές και άλλα μυαλά τότε. Τώρα τι κάνουμε;
Αφαιρούμε την παλιά ταινία και εφαρμόζουμε στην μια πλευρά Κινέζικο connector, σχετικά ποιοτικό, ενώ εκατέρωθεν κουμπώνουμε τις άκρες των 'dupont' απολήξεων.
Απλά και παστρικά, η δουλειά μας έγινε!
Προσοχή μόνο κατά την αποκόλληση. Είναι βέβαιο ότι θα πάρετε στο χέρι κάμποσα solder points αλλά και τμήματα από tracks. Είπαμε...άλλα μυαλά, άλλες τεχνικές τότε!
Πριν:
Μετά:
Το δεύτερο πρόβλημα που αντιμετώπισα ήταν σε χρώμα άσπρο - μαύρο.
Αποφάσισα να συνδέσω τον υπολογιστή στην τηλεόραση μέσω της ειδικής υποδοχής Video Out που παρέχεται πλουσιοπάροχα στον χρήστη εκ κατασκευής. Με τίποτα δεν ήθελα να "παίξω" μέσω RF κεραίας, κάτι που φυσικά αποτελούσε την πεπατημένη των '80s. Πρόκειται για μια κλασσική RCA θηλυκή υποδοχή. Μην φανταστείτε τίποτα το εξαιρετικό. Απλή, λιτή και χρηστική έξοδο video. Το Audio Out αναλαμβάνει το εσωτερικό, αξιοπρεπές για τα τότε δεδομένα, μικρό ηχείο.
Άσπρο - Μαύρο και όνειρα κάνω...τραγουδούσε η Αλέξια κι εγώ άρχισα να τραγουδώ κάποια άλλα στιχάκια σε άπταιστα Γαλλικά. Εκείνη ονειρεύονταν να "παίξει στο πιάνο" και το δικό μου όνειρο να "παίξω με χρώμα", ξεπλύθηκε σαν με χλωρίνη σε υψηλή θερμοκρασία.
- Μήπως έκανα καμιά μ@λ@κία κατά την recap process που είμαι εθισμένος σε ότι ηλεκτρονικό και ηλεκτρονικατζίδικο βρίσκω μπροστά μου;
Όχι! Πρόκειται για μια ακόμη "ματζιριά" και γνωστό πρόβλημα στην elk κοινότητα...Κοινότητα που σύσσωμη ένοιωθα να μου χαμογελά συγκαταβατικά και με περισσή συμπάθεια όπως αρμόζει σε ημιμαθείς σαν του λόγου μου, αυτούς που πελαγώνουν παρόλο που υπάρχουν δημοσιευμένες εδώ και χρόνια γνωστές λύσεις.
Η προσοχή μας εστιάζεται εδώ πέρα:
Τι σας δείχνω τώρα, ε;
...Zoom In ρε! 
Το βλέπετε; LK4
Η εταιρία έκανε μεν την πρόβλεψη, μάρκαρε σαν λύκος την περιοχή, αλλά δεν έβαλε ούτε το κατάλληλο γεφύρωμα, ούτε καν τους ακροδέκτες για ένα μελλοντικό "καπέλωμα" με dip switch. Το βάζουμε τώρα και η αχρωματοψία μας θεραπεύεται στην στιγμή! Τυπική υπόθεση βλάβης με πασίγνωστη λύση. Που να το ξέρουμε όμως εμείς, οι υπόλοιποι, ταπεινοί Commodorάδες;!
Αφού η ζωή μου πλέον απέκτησε νόημα και χρώμα, γυρίζω σε λίγο σελίδα φλυαρώντας περί SD interface, εντολών MMFS και BEEB.MMB ...Stay tuned μετά το βραδινό μου!
