Παιδιά σε καταφύγιο στην πόλη Druzhkivka της Ουκρανίας.
Δεν θυμίζουν προϊόντα σε super market?
Ανθρώπινο αναλώσιμο είδος... Αριθμοί... Νοιάζεται κανείς?
Με "τυχαία" αφορμή την φωτογραφία των μικρών παιδιών από τον πόλεμο της Ουκρανίας, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ακόμη ένα έργο μου.
"Τυχαία" το τελείωσα σήμερα, μετά από δουλειά 2 περίπου εβδομάδων.
Ο τίτλος του έργου είναι: "
Poupée de cire, poupée de son " (Κούκλα από κερί, κούκλα από άχυρο).
Η έμπνευση (μεταξύ άλλων που δεν επιτρέπει εδώ ο χώρος να αναλύσω) προήλθε και από το ομότιτλο τραγούδι της France Galle (1965)
Υλικά:
Graphite pencil Faber Castell 6B,7B,8B, Pelikan tempera, Acrylic metallic on Bristol paper
Height/Width/Depth : 50 x 70 x cm
Περιγραφή:
Αυτό το έργο είναι για όσους θεωρούν τους εαυτούς τους πανίσχυρους, εκμεταλλευόμενοι θέσεων εξουσίας.
Είναι για αυτούς που θα αγγίξουν σώματα και παιδικές ψυχούλες.
Η ψυχή και το σώμα θα κατακερματιστούν.
Τα μάτια μπορεί να λάμπουν στο πρόσωπο αλλά με λάμψη κρύου γυαλιού, χωρίς ανάσα ζωής ή ελπίδα.
Οι βαθιές πληγές θα αιμορραγούν, ίσως αδύνατο να επουλωθούν.
Η ανθρώπινη ουσία χάνεται και ο Άνθρωπος - θύτης και θύμα - μεταμορφώνεται σε κέρινη κούκλα, σε αχυρένια κούκλα.
Η αγάπη δίνει την θέση της σε γκροτέσκο κακέκτυπο.
Θα χρειαστεί δύναμη...
Οι στίχοι που γράφτηκαν στο φόντο, ανήκουν στο τραγούδι της France Gall με τίτλο "Poupée de cire, poupée de son (1965)"
Για παραπάνω έμπνευση θα πρότεινα και κάτι που παίζεται στο Netflix.
Τίτλος : " I Am All Girls "
(Για Όλα τα Κορίτσια)
2021 / TV-MA / 1h 47m
