- Joined
- Jun 13, 2012
- Messages
- 3,018
Ευρετήριο όρων (για να μη χαθείτε στη συνέχεια).
Sid-άλκας: C64 SID (Εκφραστής της Απολλώνιας αρμονίας και της μελωδίας).
YM-αρσύας: Atari ST YM 2149 ( Πιο τραχύς, παταγώδης, εκφραστής της ρυθμικής, γεμάτη ενθουσιασμό μουσικής, που μας συγκρατεί στη δύνη της ζωής, και μας σπρώχνει στη δράση).
Όχι προς θεού, δε θα επιχειρήσω ευθεία σύγκριση επιδόσεων, αλλά θα προσπαθήσω να αναδείξω τις δύο διαφορετικές προσεγγίσεις στον ήχο (βρε που τα πουλάς αυτά τώρα; ).
Σκέφτομαι σε αυτό το thread να ποστάρω το ίδιο κομμάτι και στα δύο formats, ώστε να μπορεί να γίνει μια υποτυπώδης σύγκριση.
Appendix 1:
Αρχίζουμε:
Johannes Bjerregaard - Sweet (1987)
VS
Ο συγκεκριμένος player ( Turbochip ) είναι ένα νέο επίτευγμα της κοινότητος μας, και υποστηρίζει σε ένα STE- 7-channel YM+DMA replay.
Sid-άλκας: C64 SID (Εκφραστής της Απολλώνιας αρμονίας και της μελωδίας).
YM-αρσύας: Atari ST YM 2149 ( Πιο τραχύς, παταγώδης, εκφραστής της ρυθμικής, γεμάτη ενθουσιασμό μουσικής, που μας συγκρατεί στη δύνη της ζωής, και μας σπρώχνει στη δράση).
Όχι προς θεού, δε θα επιχειρήσω ευθεία σύγκριση επιδόσεων, αλλά θα προσπαθήσω να αναδείξω τις δύο διαφορετικές προσεγγίσεις στον ήχο (βρε που τα πουλάς αυτά τώρα; ).
Σκέφτομαι σε αυτό το thread να ποστάρω το ίδιο κομμάτι και στα δύο formats, ώστε να μπορεί να γίνει μια υποτυπώδης σύγκριση.
Appendix 1:
Αρχαία Ιστορία:Ακούστε λοιπόν, πως εξηγούσαν, τη μαγεία της μουσικής, στο παρελθόν οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Κάποτε πριν πολλά - πολλά χρόνια, στη μακρινή Φρυγία, ένας Σειληνός (Όπως λέμε Σάτυρος), ο Μαρσύας, γνώστης και δεξιοτέχνης του αυλού, σίγουρος για τις δυνατότητες του, προκάλεσε σε μουσικό αγώνα τον θεό Απόλλωνα. Αυτό, καταλαβαίνετε και μόνοι σας, ότι αποτελεί ύβρη! Από τη μια μεριά, έχουμε το Μαρσύα, μια κατώτερη οντότητα, με το τσιριχτό του, βάρβαρο όργανο που (πιου-πιου), σου τρυπά τα αφτιά, ενώ από την άλλη, έχουμε το μέγιστο, το θεό Απόλλωνα, με το εκπληκτικό του (σε δυνατότητες) έγχορδο (λύρα- κιθάρα), εκφραστή της αρμονίας και της μελωδίας. Ο Αγώνας τελικά έγινε, και ο Μαρσύας... πληρώνοντας το θράσος του, γδάρθηκε, ενώ και ένας εκ των κριτών (ο Μίδας βασιλιάς της Φρυγίας) που τόλμησε να ψηφίσει υπέρ του αυλού, τιμωρήθηκε από το θεό για την έλλειψη γούστου, μεγαλώνοντας τα αφτιά του, που έγιναν γαϊδουρινά (για να ακούει καλύτερα). Μετά από αυτά, όλα ξεκαθάρισαν για εμένα. Οι αρχαίοι Έλληνες άλλωστε τα εξήγησαν όλα. Αυτή η μονομαχία, αποκαλύπτει τον ανταγωνισμό, ανάμεσα στην υψηλή, γλυκιά, μελωδική μουσική, που μας ανακουφίζει και μας οδηγεί κοντά στις ουράνιες σφαίρες, και από την άλλη, στην παταγώδη, ρυθμική, γεμάτη ενθουσιασμό μουσική, που μας συγκρατεί στη δύνη της ζωής, και μας σπρώχνει στη δράση. Ο ανταγωνισμός παραμένει ανοικτός και στις ημέρες μας, ανάμεσα στους δύο τύπους μουσικής, και οι θαυμαστές της λύρας του Απόλλωνα, "βλέπουν" όλους τους άλλους, "στολισμένους" με αφτιά γαϊδάρου....
Αρχίζουμε:
Johannes Bjerregaard - Sweet (1987)
VS
Last edited: